Οι ιστορίες του Βιζυηνού πλεκόμενες με συγκρούσεις και περιπέτειες λύνονται δραματικά. Είναι δράμα και μάλιστα με κάθαρση. Η διείσδυση στο ψυχικό βάθος των ηρώων συντελεί στην αποκάλυψη ενός ολόκληρου μικρόκοσμου μέσα από τιςε πολλαπλές σχέσεις των ατόμων, που τον αποτελούν. Δεν κάνει απλώς μια διερεύνηση ενός μόνο συγκεκριμένου και περιορισμένου ανθρ΄ψπινου τοπίου. Περνάει από΄το ατομικό στο καθολικό. Σκοπός του δεν είναι η αυτοβιογραφία αλλά τα έργα του δίνουν την εικόνα του ανθρώπινου δράματος και τα πρόσωπά κινούνται και συμπλέκονται με τη δύναμη του μοιρασίου. Έτσι η μητέρα Δεσποινιώ δεν είναι μόνο η δική του μητέρα, αλλά με τη διείσδυση στα μύχια της ψυχής της και την ανάλυση της συμπεριφοράς της ως τις ακρότατες λεπτομέρειες κατορθώνει να την αναγάγει στη βασανισμένη μάνα με τις ενοχές και στην προβολή του δράματός της ως δράμα ανθρώπινο. Ωστόσο, δεν γίνεται μελοδραματικός, αλλά πάντα κρατά το μέτρο ακόμη και στις κορυφώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου